“Op de één of andere manier is het hele project er doorheen gestampt”
Harry wil graag zijn oudere visite ontvangen in een woonkamer waar het 22 graden is.
Harry is 88 jaar en woont al zestig jaar in hetzelfde huis. Zijn vrouw is al weer een tijd geleden overleden. Haar foto staat op de kast. Harry heeft zijn hele werkzame leven in de techniek gewerkt. Zijn werk was onder andere het uitvoeren van controles van elektronische systemen en de instellingen die daarvan worden gemaakt in computersystemen. Harry is een man van de tijd en bijzonder helder van geest, een zelfstandig en kritisch denker. Hij laat met het grootste gemak zijn emailuitwisseling op zijn smartphone zien. Harry mag qua ervaring met het digitale werk daadwerkelijk gezien worden als een handige Harry. En hij heeft meer dan genoeg ervaring met de bouwwereld om er gelukkig op tijd achter te gaan komen dat sommige dingen niet goed werken.
Trots op zelf gemaakte duidelijke afspraken
Jaren voor de renovatie, in 2008, heeft Harry al eens nagevraagd bij de woningbouwvereniging hoe het zit met bepaalde wijzigingen die in en aan de woning zijn aangebracht in de voorgaande vijftig jaren dat hij er destijds woonde. Het blijkt dan voor Harry dat geen van de aangebrachte voorzieningen, die destijds allemaal in goed overleg zijn aangebracht, door de corporatie zijn verwerkt in de administratie. Harry wordt dan, zonder dat hij het zich dan beseft, tijdig gewaarschuwd dat het in de bouwwereld tegenwoordig niet meer zo werkt zoals vroeger toen hij er nog werkte. Tegenwoordig hebben mondelinge afspraken minder recht en moet kennelijk alles zwart op wit komen te staan om te kunnen vertrouwen op mondelinge afspraken.
Als dan in 2019 wordt gesproken over de aankomende renovatie weet Harry van wanten. Hij stelt zelf een contract op dat na de renovatie alles wat is aangebracht aan de woning na de renovatie in de oude staat teruggebracht moet worden. Trots laat hij mij de brief met de gemaakte afspraken zien. Harry vermoedt dat hij de enige is die dit voor elkaar heeft gebokst. En zoals afgesproken heeft de corporatie ook alles in de oude staat teruggebracht. Volgens afspraak.
Ventilatie problemen
Om de lucht in zijn huis goed te houden is Harry genoodzaakt altijd een raam open te houden. Als ik dat niet doe krijg ik hoofdpijn en een droge mond. Als Harry zijn ramen een keer een nacht vergeet open te houden “nou, dan weet ik het wel weer!” zegt hij.
“Moet je maar eens in de buurt rondkijken hoeveel mensen het zelfde probleem hebben met de ventilatie. Ik ben echt niet de enige hoor. Bijna iedereen heeft hier in de buurt zijn ramen open staan. Je ziet het gewoon als je langs de woningen loopt”. Voor de renovatie is er gezegd dat bij de oplevering de luchtkwaliteit gecontroleerd zou worden. “Dat is in mijn huis zeker nooit gebeurd!” Buren van andere woningen waar Harry mee gesproken heeft hebben ook niet zo’n inregel controle gehad voor de ventilatie.
Klacht over de verwarming
Als zijn huis in de zomer van 2020 wordt opgeleverd als duurzame Nul-Op-de-Meter woning (NOM) heeft Harry nog niet direct in de gaten wat er allemaal nog niet werkt aan de nieuwe systemen in zijn woning. Dan komt de herfst en het wordt kouder. Als Harry de verwarming aan wil zetten lukt het in zijn geheel niet. Harry meldt dit en het wordt een gaan en komen van medewerkers die naar de verwarming komen kijken. Op een dag komt er een mannetje, zoals Harry het zegt, van de woningbouw en die geeft aan dat het probleem met de niet werkende verwarming echt niet opgelost kan worden. Dan wordt de hele inhoud die met verwarming te maken heeft vervangen in de unit bij de voordeur. Omdat het de winter was dat Harry wegens coronamaatregelen geen bezoek mocht ontvangen leek het toen wel goed te gaan met de verwarming. Zonder bezoek is het voor Harry zelf namelijk helemaal prima om de kachel op maximaal 18 graden te verwarmen.
Dan komt de tweede winter in de gerenoveerde woning en Harry is blij dat hij weer visite mag ontvangen. Harry komt er dan echter achter dat hij zijn woonkamer temperatuur niet op 22 graden kan krijgen voor zijn visite. Zijn visite zijn vaak andere oude mensen en die hebben dat nodig om lekker warm te zitten. En Harry houdt van visite. Ik vermoed dat hij ze net als bij mij nu graag de oren van de kop kletst. Harry vertelt ronduit over de geschiedenis van Hoogeveen en omstreken. Over de Tweede Wereld oorlog en wat hij daar mee maakte raakt hij niet uitgesproken.
Voor dat de avondvisite komt geeft Harry in de middag via het display in zijn woonkamer al aan dat hij de woonkamer naar 22 graden Celsius wil verwarmen. En merkt dat dat niet werkt. Boven de 20 graden lukt het hem niet om zijn woonkamer te verwarmen. Het display geeft met een rood teken aan dat hij bovendien met zijn energiegebruik al in het rood zou zitten. Wellicht is dat de reden dat zijn verwarming het niet meer doet? Helaas voor Harry’s visite en voor zichzelf om comfortabel visite te ontvangen in zijn huis, kan hij zijn woonkamer met alleen de bij de woning horende verwarming echt niet comfortabel op 22 graden ‘stoken’.
Niet serieus genomen
In december 2021 meldt Harry zijn klacht over de verwarming bij de verhuurder van zijn woning, woningbouwcorporatie Woonconcept. Zij verwijzen Harry nu direct door naar Factory Zero. En zo schrijft hij op 13 december 2021 zijn eerste mail aan dit bedrijf. Dan volgt een lange uitwisseling waarin hij zich helemaal niet serieus genomen voelt.
Na 4 maanden mailen met Factory Zero heeft hij nog steeds niet het gevoel dat hij er ook maar een steek mee opgeschoten is. Ja, ze hebben wel een aantal keren op afstand in zijn kast gekeken maar daar geen bijzonderheden kunnen constateren. Het laatste contact met Factory Zero vindt plaats op 19 april 2021. Het bedrijf schrijft hem dat hij op 26 april een ‘service engineer’ op bezoek krijgt die daadwerkelijk in de unit voor het huis zal gaan kijken. Het doel van dit bezoek van de ‘dienstverlenings-ingenieur’ is de problemen met het display op te lossen. Harry kijkt er naar uit en wil graag met de betreffende medewerker bespreken wat nu de feitelijk de oorzaak is van het probleem met het verwarmingsapparaat. Er wordt een medewerker van buitenlandse origine naar zijn huis gestuurd. De communicatie met deze beste man is beroerd slecht zoals Harry zegt. Harry verwacht (met zijn kennis en ervaring van displays en meetapparatuur) dat deze meetapparatuur in de kast bij de voordeur niet goed is. Hij krijgt dat niet goed onderzocht. Tenminste, de beste man opent wel het digitale systeem in de kast maar Harry mag onder geen beding inzien wat er in de computer staat van de medewerker. Het geheim van de niet werkende verwarming blijft voor Harry verscholen in een computer waar hij als bewoner geen kennis van mag hebben. En zijn originele klacht bij de woningvereniging, wat is daar eigenlijk mee gedaan? Harry vraagt zich af waarom dit maar niet naar tevredenheid en rechtmatig opgelost kan worden en waarom blijft het toch zo stil?
Energieverbruik
De nota’s vertellen dat de woning meer energie levert aan het net dan hij er van neemt. De nota van de energieleverancier laat zien dat de woning overall 2728 KWh aan elektriciteit áán het net heeft terug geleverd. Terecht merkt Harry op dat het dus niet aan zijn energieverbruik kan liggen. “Ik hou de wereld aan energie over”. Harry heeft van ellende uiteindelijk zelf maar een elektrisch verwarmingsapparaat extra aangeschaft. Ik vraag of er wellicht niet voldoende isolatie in de unit is waardoor de verwarmingsapparatuur niet goed op kan warmen waardoor hij zijn gewenste woonkamertemperatuur met het systeem niet kan worden bereikt. Harry reageert dat hij vermoed dat er maar gewoon wat ontwikkeld wordt en dat ze van verschillende prototypes snel de zogenaamd beste kiezen. Ik vraag wat dat beste dan kan zijn. Hij vermoed een lage prijs en niet persé de beste kwaliteit.
‘’Schermplaat niet verwijderen, gevaarlijke spanning’
Als we ook samen even gaan kijken bij de unit moet de toegangsdeur met de display in zijn woning bediend worden. Het lukt een paar keer niet. Harry laat zijn stevige handen zien en excuseert zich voor de dikte van zijn vingers die het bedienen van het display wat lastig maken. Met de juiste touch lukt het uiteindelijk toch om de deur van de meetunit bij de voordeur open te krijgen. Ik zie een warmte apparaat in een ronde metalen behuizing. Het is onduidelijk wat voor systeem er in het vat zit, zegt Harry. In de unit bevinden zich verder nog een ventilatie apparaat, verschillende displays en het nodige buizenwerk. Dan wijst Harry naar de tekst op het perspexplaatje die voor de apparatuur hangt waarvan hij vermoed dat daarin het geheim van zijn niet werkende verwarming schuilt. “Schermplaat niet verwijderen, gevaarlijke spanning” staat op een gele sticker. Harry vermoedt dat hierachter de crux zit waarom zijn display onterecht aangeeft dat hij al in het rood zit met zijn energieverbruik. “Ik wil precies zien hoe en wat want ik kom uit die wereld van displays” Bij verschillende organisaties vraagt Harry naar de meetgegevens maar hij mag ze niet inzien.
Contact met de woningbouwcorporatie
Harry vindt dat er voor geen meter service wordt verleend. De woningcorporatie heeft volgens hem nog nooit een goede bouwbegeleider in dienst gehad. Er is nergens een goed aanspreekpunt zoals hij op de talloze bouwlocaties die hij in zijn werkend leven bezocht er vroeger nog wel gewoon waren. Van Dura Vermeer (red. de aannemer) pakte Iris wel alles op. Ze was echt de enige die echt ergens wat aan deed.
Niemand neemt de daadwerkelijke verantwoordelijkheid op zich. Er zijn meerdere begeleiders geweest vanuit de woningbouw. Maar er was er geen één die dingen echt oppakte en de meeste dingen kan de woningbouwvereniging niet eens zelf oplossen. De derde begeleider hielp Harry wel contact op te nemen met Factory Zero, al leidde dat vervolgens zoals geschreven tot helemaal niets ondanks dat er bij werd gezegd dat dat de officiële route zou zijn voor het verhelpen van zijn klacht. Op een bepaald moment is Harry het zat geworden en is gestopt met denken dat klachten nog worden verholpen. Klagen had geen zin meer. Omdat een andere bewoonster uit de buurt niet opgeeft wil hij om haar te steunen nu graag zijn verhaal vertellen. Een onbestemd gevoel heeft Harry nog steeds. Er blijft iets niet kloppen voor hem. De hele bouw zitten fouten in en hij ziet dat bij buren in de Baarlelaan ze nog steeds bezig zijn om dingen pogen op te lossen. Dat er nu nog steeds bedrijven langs komen bij de units is helaas een vertrouwd beeld geworden in de buurt. Het lijkt wel alsof de woningbouwvereniging ergens aan vast is komen te zitten wat ze niet hebben gewild. “Op de één of andere manier is het hele project er doorheen gestampt”
Ondertussen zit Harry nog steeds met een verwarmingssysteem welke voor hem verre van wenselijk is. Uren voordat zijn visite komt verhoogt hij in de middag al de temperatuur op de thermostaat én zet hij zijn extra aangeschafte elektrische kachel er bij aan. Dat hij die er bij heeft moeten kopen lijkt eigenlijk te zot voor woorden. Andere bewoners gebruiken ook elektrische kacheltjes om bij te stoken. In elk geval zit Harry’s visite er wel warmpjes bij en komt Harry de aankomende winter hopelijk goed door al is het niet aan de nul-op-de-meter renovatie te danken.